Het is zaterdag 13 september ergens rondom 10 uur. We spreken in Rondom 10 op NL2 over infostress. ‘We chatten, SMSen, mailen en bloggen wat af met elkaar.’ Zie hier de introductie en Rondom 10 zelf. Wat bij Rondom10 is ‘belicht’ is iets wat veel lijkt op het regeringsbeleid VS internet in NL. Men laat negatieve verschijnselen zien van ons WWW of laten sociale media-gebruikers aan het woord die op de camera’s niet goed de pro’s en con’s van bijvoorbeeld social networking kunnen evalueren. Het vervelende is dat ondergetekende enkele jaren geleden delen van de redacties van AKN/ NL1-2 mocht trainen om juÃst als redactie meer gebruik te gaan maken van social media tools. Deze uitzending stelt mij ietwat teleur.
Â
Rondom10 laat heel duidelijk zien dat we in Nederland een grote verdeling in de samenleving aan het creëren zijn:
A- De groep die door middel van info-beherende social media-tools als Hyves, Twitter, Facebook en SMS hun (sociale) leven en de massa van dagelijkse info op een juiste manier kan behappen. Deze groep kent geen infostress maar juist de normaal menselijke eigenschap van sociaal zijn en communiceren maar vooral: info keuzes maken. Anno 2008 wat vaker via SMS, mail, Twitter, blogs en de bekende social networks. Deze groep kan en voelt ook emotie bij deze manieren van communicatie. Vooral dit laatste punt werd bij Rondom10 totaal gemist. Wat de twee jonge dames wilden meegeven is dat hun generatie de tools kent en gebruikt om snel informatie tot hun te nemen en zo ook snel te schakelen cq. beslissen. Ook een vitale kern van ‘infostress’ die niet werd belicht. Zij vormden de vertegenwoordiging van een groep die getriggerd moet blijven via kanalen(‘channels’) waarin zij zich ontvankelijk hebben opengesteld.
B- Daar waar de massa van groep ‘B’ op de bank aanschuift en passief de TV aan zet, kent groep A een actieve en vooral interactieve houding waarbij er de juiste keuzes gemaakt kunnen worden in communicatie die tot hun komt. Groep B negeert communicatie want ‘het is teveel’. Groep A SELECTEERT communicatiekanalen en manieren en tijdstippen van communicatie door een actieve participatie en interactie. Hier lijkt een gen, dat met veel verschillende prikkels om kan gaan, volledig te zijn verdwenen. Ze sneeuwen zichzelf in ouderwetse kanalen van passieve communicatie waarbij het risico van de communicatie als laag wordt ingeschat en vooral: veilig.
Met alle respect is dit de groep die bij reorganisaties al snel aan de beurt komt.
De meneer bij Rondom10 die al bij 200 mails bij terugkomst van een vakantie van 4 weken reeds spreekt van ‘infostress’, heeft diezelfde infostress waarschijnlijk ook al bij drie nog door te lezen rapporten op zijn bureau of twee telefoontjes die tegelijk binnenkomen.
Ofwel: ‘it is all in the mind’. Ook Rondom 10 uur.
Om dan ook nog eens afsluitend in het TV-programma te spreken van ‘verslaving’ gaat erg ver.
Als je elke dag de krant leest en teletekst kijkt, ben je dan ook verslaafd?